یکی از روشهای رایج جهت کاهش فشار داخلی چشم و درمان گلوکوم ( آب سیاه ) ، کار گذاری شانت چشمی میباشد . شانت چشمی وسیله ای از جنس سیلیکون و یا پلی پروپیلن می باشد که در بدن تجزیه نمیگردد . به وسیله شانت ، مایع از چشم خارج شده و به فضای زیر ملتحمه هدایت می یابد . شانت از دو قسمت لوله و بدنه که به هم متصل میباشند ، تشکیل شده که لوله آن در داخل اتاق قدامی چشم کار گذاشته شده و بدنه آن نیز حدود 10 میلیمتر عقبتر از قرنیه چشم و بین عضلات افقی و عمودی چشم به صلبیه چشم دوخته میشود . مایع از اتاق قدامی چشم وارد لوله شانت شده و از طریق آن به بدنه شانت میرسد و در آنجا زیر ملتحمه تجمع می یابد . 

دو نوع اصلی شانت وجود دارد ، با و یا بدون دریچه که وظیفه اصلی دریچه کنترل خروج مایع از چشم تا حد مشخص در ماه های اول پس از عمل جراحی و جلوگیری از عوارض عمل جراحی می باشد ، لذا در اکثر موارد از شانت با دریچه استفاده میگردد.
این روش عمل جراحی معمولأ در بیمارانی که از روشهای دیگر پاسخ مناسب نگرفته اند ، سابقه عملهای جراحی متعدد در چشم داشته اند و یا اینکه در آینده احتمال جراحی های دیگر چشمی دارند ، ملتحمه مناسب جهت عمل جراحی ترابکولکتومی نداشته باشند و یا اینکه تصور گردد که عمل ترابکولکتومی قطعأ در آنها موفق نخواهد بود ، انجام میگردد.

در این روش جراحی ملتحمه چشم کنار زده شده و شانت در محل مناسب فیکس شده و لوله آن به داخل اتاق قدامی وارد میگردد ، سپس ملتحمه در محل اولیه خود بخیه میگردد.
ابتدای پس از عمل جراحی داروهای ضد گلوکوم قطع شده و حدود یکماه پس از عمل جراحی طی یکدوره احتیاج به داروی ضد گلوکوم بوده و پس از آن نیز معمولأ دارو قطع میگردد . قدرت کاهش فشار عمل جراحی شانت معمولأ در حد عمل جراحی ترابکولکتومی نمیباشد و معمولأ بیمار احتیاج به یک دارو و یا بیشتر جهت کنترل مناسب فشار چشم خواهد داشت . در صورتیکه با این شرایط باز هم به کنترل مناسب نرسیدیم ، میتوان اقدام به کارگذاری شانت دوم و یا حتی در بعضی موارد نادر شانت سوم نیز کرد .